۱۹:۲۴ – ۰۱ مرداد ۱۴۰۴
باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی – تحقیقات جدید درباره قرص‌های ضدبارداری مردانه که وظیفه تولید اسپرم را مهار می‌کنند، نتایج امیدوارکننده‌ای ارائه داده و می‌توانند انقلابی در حوزه تنظیم خانواده ایجاد کنند.
این قرص هورمون‌دار آزمایشی با نام YCT-529، نخستین مرحله آزمایش ایمنی انسانی را با موفقیت گذرانده و مسیر توسعه روشی موثر و قابل بازگشت برای کنترل باروری مردان را هموار کرده است.
سال‌ها است که زنان بار مصرف قرص‌های ضدبارداری را بر دوش می‌کشند، اما با پیشرفت‌های علمی، این مسئولیت ممکن است به زودی متعادل‌تر شود. YCT-529 با جلوگیری از انتقال ویتامین A به بیضه‌ها، تولید اسپرم را متوقف می‌کند، بدون اینکه بر تستوسترون یا میل جنسی تأثیری بگذارد.
مطالعات روی موش‌ها نشان داده که این قرص تا ۹۹ درصد از بارداری جلوگیری می‌کند و آزمایش‌های پیشین روی نخستی‌سانان نر، کاهش قابل توجهی در تعداد اسپرم تنها در دو هفته به دنبال داشته است و باروری پس از قطع دارو به طور کامل بازگشته است.
در نخستین آزمایش بالینی انسانی، ۱۶ مرد دوزهای مختلفی از این قرص را دریافت کردند. هدف این آزمایش ارزیابی ایمنی بود، نه اثربخشی، و تمامی افراد تحت وازکتومی قرار داشتند. نتایج نشان داد هیچ عارضه جانبی نگران‌کننده‌ای روی ضربان قلب، عملکرد هورمونی، خلق و خو یا عملکرد جنسی مشاهده نشد.
آزمایش‌های بیشتری با حجم نمونه بزرگ‌تر برای بررسی کارایی این قرص در مهار تولید اسپرم در مردان در حال انجام است. محققان امیدوارند این قرص طی این دهه به بازار عرضه شده و گزینه‌های جدید قابل بازگشت تنظیم خانواده را به مردان ارائه کند.
دانشگاه مینه‌سوتا، دانشگاه کلمبیا و YourChoice Therapeutics به‌طور مشترک در توسعه این دارو همکاری می‌کنند. این شرکت قرص را فرصتی برای توزیع عادلانه‌تر مسئولیت‌های تنظیم خانواده و افزایش استقلال تولید مثلی مردان می‌داند.
در حال حاضر، گزینه‌های پیشگیری برای مردان محدود به کاندوم و وازکتومی است که هر دو محدودیت‌های خاص خود را دارند، به‌خصوص اینکه وازکتومی به دلیل ناپایداری موفقیت نمی‌تواند روشی برگشت‌پذیر و دائمی در نظر گرفته شود.
مطالعات و نظرسنجی‌ها نشان‌دهنده افزایش تقاضا برای روش‌های جدید پیشگیری از بارداری در مردان است و علاقه بالای آن‌ها به قرص‌های خوراکی بدون هورمون، YCT-529 را به گزینه‌ای امیدبخش بدل کرده است.
نتایج این مطالعه در مجله Communications Medicine منتشر شده است.
منبع: دیلی میل
